!یک کتاب قطور به سفارش سرکار استوار

این بازی تاثیر گذاری و این حرفها که به دعوت خانم ارمغان مقدر شد درش شرکت کنیم باعث شد متوجه یکی از حفره های شخصیتی خودم بشم.من تا حالا فکر میکردم که هر کسی رو که توی یه مقطعی دوستش داشتم یا طرفدارش بودم از افراد تاثیر گذار زندگی من بوده اما حالا که روش فکر کردم دیدم نه! اینجوری نیست! به هر حال فکر میکنم اینها روی من بیشتر تاثیر گذاشته باشند:
تام کروز:در نظر اکثر مردم چیزی بیشتر از یه ستارهء سینمای تجاری نیست اما واقعا چه جوری میشه کسی رو که با اسکورسیزی, کوبریک, اسپیلبرگ و مایکل مان کار کرده رو بازیگر سینمای تجاری دونست؟.به هر حال یه سری از نقش آفرینی هاش رو من تاثیر خیلی زیادی گذاشته و تا دو سه سالی از طرفدارای دو آتیشه اش بودم
استنلی کوبریک:در مورد کوبریک هم همینطوره که چند تائی از کارهاش شدیدا روم تاثیر گذاشته فقط اگه منتقدها دکتر استرنج لاو , راههای افتخار و 2001:یک اودیسهء فضائی رو بعنوان کارهای برترش می شناسن من بری لیندون ,چشمان کاملا بسته ,تلالو و حتی لولیتا و اسپارتاکوس(علیرغم ساختار نه چندان مستحکمشون) رو ترجیح میدم
پدر: خوب قطعا یه سری از این تاثیر پذیریها ژنتیکیه اما حس میکنم قسمتی شون هم کیفیاتی آگاهانه داشتن.اینا همه در حالیه که من بیاد ندارم که تو عمرم با بابام 10 دقیقه هم دیالوگ داشته باشم مگر اینکه دعوا شده باشه.رابطه ای کاملا مینیمالیستی که دست کل بلاگستان رو از پشت بسته!
داریوش:خب در یه مقطعی ایتقدر داریوش گوش دادم که فکر می کنم باید یه تاثیراتی روم گذاشته باشه هر چند که الان چیزی احساس نمیکنم! به هر حال نه اینکه آهنگاش بد بوده باشه اما احتمالا دلیل تاثیر گذارتر این بوده که صادقانه حق انتخاب دیگه ای نداشتم! ای بابا کسی تو این دنیا تو صورت ما تف هم نمیندازه چه برسه که به ما نوار بده گوش کنیم! البته دایره موسیقیائی دوستان ما هم چندان باز نبود یا متال بود (که حالم ازش یه هم میخوره) یا هم که همینا دیگه! شاید نتیجهء همون دوران باشه که حالا که دستم بازتر شده کلا موسیقی ایرانی رو بوسیدم و گذاشتم کنار!
فیلمهای فارسی:خب چنین اسمی دایرهء وسیعی از فیلمها رو در بر می گیره از ملودرامهای لوس و اخلاق گرا بگیر تا فیلمهای موزیکال.اون قسمتی که من رو تحت تاثیر داده قصهء زبلهای شهری بوده بعبارتی! من عاشق آدم بده های خیابونگرد فیلمهای فارسی بودم و هستم ,جدی جدی که حرف ندارن! مثلا تو فیلم غریبه که فیلم کاملا مزخرفیه یه صحنه بین دو تا از آدم بده های فیلم هست که فکر میکنم بی تعارف 120 باری دیده باشمش! عاشق اصطلاحات و نحوهء حرف زدنشون هم هستم در ضمن! این قضیه اصلا مال گذشته نیست و به نظرم کاملا آگانه هم هست.منتها بعضیها حتما باید یه تارانتینوئی باشه که این عناصر رو تو فیلم هاش بسته بندی کنه تا بگن به به و چه چه! و گرنه خودشون توانائی تحلیل عناصر هنرهای عامه پسند رو ندارند!
محمود احمدی نژاد:طرفداری ما از احمدی نژاد بر میگرده به زمان شهرداریش. حالا علیرغم اشتباهاتی که داشته اما به نظرم از نظر شخصیتی حرف نداره .همین که آدم اورژینالیه و سعی نمیکنه ادا در بیاره به همه چیز می ارزه.اما اولش دو عنصر رو من در این آدم دیدم که باعث شد ازش خوشم بیاد یکی اینکه عملگراست و دوم اینکه آدم خلاقیه. اوه اوه! حالا من اینهمه تعریفو از کی کردم؟ همون کسی که شماها حتی عارتون میاد که یه بار بگید این آدم رئیس جمهور مملکته! ها ها!
حسین درخشان:از حسین درخشان هم خوشم میاد. عقایدش رو من تاثیر گذاشته(مخصوصا در مورد برقراری رابطه با اسرائیل) البته خوب یه مقدارشم به این برمیگرده که طرز تفکرمون به هم نزدیکه.در ضمن شخصیت خارق العاده ای هم داره.اینکه این آدم یه آدم بی وطن به معنای واقعی کلمه اس و خودشو به مفاهیم دست و پا گیری مثل ازدواج و اینها پابند نمیکنه واقعا برام جالبه!
کلا فکر میکنم این بازی از بقیهء بازیها بازی بهتریه چوت آدمو مجبور میکنه یه کنکاشی تو شخصیتش بکنه و یه کم خودشو بیشتر بشناسه
با توجه به اینکه بعضی از دوستان قبلا دعوت شدن منم از این عزیزان دعوت میکنم: اعتراف, مازوخ , ورونیک ,جوزف