سه‌شنبه، اسفند ۲۲، ۱۳۸۵

بسوز, تهران ,بسوز

سوار تاکسی بود یه دختره امروز.نگاهش میکردم منم از تو اتوبوس.انگشتر و حلقه و اینا بود توی چهار تا از پنج تا انگشت یه دستش ,جلوی دهنش گرفته بود دستشم تا ببینن اونا رو همه,دیدم منم . باحال شده بود بد نبود.بالاخره وقتی آدم اینهمه مایه میذاره دلش میخواد که ببینن دیگه همه.دوست دارم منم دوستم بکنه از اینکارا
پانوشت:کلا اگه کسی خواست منو ملاقات حضوری داشته باشه بیاد تو اتوبوسهای تهران.اونجاهام من همیشه
پانوشت2:تو حال و هوای یه عشق کینگ کنگیه دلم

۶ نظر:

ناشناس گفت...

امشب بی بی سی رو خوب نگاه کن

ناشناس گفت...

ببینم اولا از کجا به این نتیجه رسیدی که من خروس جنگیم

دوما حال و هوای چی کردی؟

شقايق گفت...

ey jan che halo havaye erfanie! in nasre mosajae bood ya man rythmic khoondamesh? :D

ناشناس گفت...

are etefaghan man ziad didamet! hamishe vaghti savare taxi-am mibinamet! ye bar khabet borde bood sareto chasboonde boodi be shishe, ye bar avizoon boodi be oon mileye bala, ye bar bodo bodo residi o paridi roo rekab...
kholase ziad didamet!

ناشناس گفت...

azizam az emroooz ahme bus haie tehrano be eshghe to niga mikonam
i laf u :d

ناشناس گفت...

aaakh ..alan melat mirizan tu utubusa kho! sherkat vahedam ke zarfiat nadare base in hame adam ... manam miyam karte manzelatamo neshun midam!