دوشنبه، خرداد ۰۱، ۱۳۸۵

دارالشفا

دوستان!همانطورکه می دانید از ملزومات این دنیا سختیهائی است که گاهی مایه امتحان و گاه موجب کفاره گناهان انسان می گردد و از انواع شایع این مصائب همانا امراض و بیماریهائی است که هر از گاهی بر انسان عارض میگردد.اینجانب به فضل الهی تا به این سن جز با مرض سرما خوردگی با مرض دیگری تماس نداشته ام اما با این یک درد بیش از هر درد دیگری سر و کار داشته ام.در سالهای گذشته به هنگام این مرض به نزد طبیبی میرفتم که به علت کمی داروی تجویزی کار مراجعهء ما به سه الی چهار دفعه می کشید که در اثر آن جناب طبیب نوع خاصی از کپسول را تجویز میکردند که نه تنها عامل مرض که کلا هر چیز دیگر در وجود ما را هم به معرض نابودی میکشید تا بهبودی حاصل گردد.در اثر گذشت زمان و قطع امید از این طبیب به نزد فرد دیگری مراجعه کردیم علاوه بر تجویز داروهای متعدد با قدرت تخریب کمتر,توصیه هائی داشت مبنی بر استفاده از بخور و آب نمک .به تدبیر این پزشک حال ما سریعتر رو به بهبودی می گذاشت اما او همیشه یک جور دارو تجویز میکرد تا اینکه ما را به این نتیجه رساند که بجای مراجعات متعدد همان نسخه را تجدید کنیم که همین به مرور زمان باعث حذف داروهائی از این فهرست توسط اینجانب گردید....و اکنون دیریست که من به هنگام حملهء مرض از آن نسخه فقط به یک قلم دارو اکتفا می کنم بهمراه همان بخور و آب نمک مذکور و عجیب آنکه همین دو قلم همچنان همان اثر همه آن داروها را بهمراه دارد
هشدار:بچه های عزیز این مقاله به هیچ وجه توصیه نمی کند که شما کاری خلاف نظر پزشک انجام دهید.بلکه علاوه بر گوش دادن به حرفهای پزشکان و پدر و مادر,حتما شبها قبل از خواب دندانهایتان را هم مسواک کنید

هیچ نظری موجود نیست: