دیشب داشتم فیلم نقشهء پرواز را می دیدم که محو ابهت سیستم پروازی این کشورهای امپریالیستی شدم انصافا حمل کردن 450 مسافر در ارتفاع 36000 پائی(حدودا یازده کیلومتر) آنهم از برلین به نیویورک از هر حیث کار خارق العاده ایه تازه تمام اینها به کنار و از همه جالبتر سیستمها و امکانات رفاهی موجود در این هواپیما بود که اصلا با این اتوبوسهای پرنده ما قابل مقایسه نیست.من پیش از این هم مطالبی راجع به سطح بالای صنایع هواپیما سازی در جهان شنیده بودم,همونطور که احتمالا کمابیش آگاه هستید صنعت هواپیما سازی در جهان از پیشرفته ترین صنایعه که اصطلاحا به اونها "های تک" اطلاق میشه و مهندسین و کارکنان رده بالای اونها از امکانات رفاهی بسیار بالائی مثل امکان پرواز به اقصی نقاط دنیا بدون پرداخت هزینه,اقامت در هتلهای پنج ستاره و سایر امکانات مثل راننده و خانوم و ......بهره مندند و اساسا همینکه شما کارمند یکچنین شرکتهائی باشید برایتان پرستیژ و استیل خارق العاده ای به ارمغان میاره.حالا اگه از این دیدگاه به قضیه تحریم خرید هواپیمای نو و دسته اول برای ایران از جانب آمریکا نگاه کنیم می بینیم که اونها انگار از اینکار بیشتر مقاصد تحقیر آمیز رو دنبال می کردند تا مقاصد اقتصادی چونکه واقعا هم وجود این هواپیماهای قراضه و زهوار در رفته در خطوط پروازی ایران باعث سر افکندگی مملکت ماست
خوب بگذریم راستی خود فیلم راجع به چی بود؟ هیچی راجع به اینکه توی این دنیای لعنتی دیگران اگر جلوی کارتو نگیرن کمکی هم بهت نمی کنن و روی تنها چیزی که می تونی حساب کنی هوش و استعداد و مهارتهای فردی خودته
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر