دیروز برای برای اولین بار داشتم فیلم بسیار شاخص و مشهور اسپارتاکوس رو میدیدم که نسبت به اون ذهنیتی که بهش داشتم فیلم بسیار بهتری بود و به همین خاطر کنجکاو شدم بدونم که این فیلم در اون سال در چه رشته هائی کاندید شده البته میدونستم که اسکار های اصلی اون سال به این فیلم نرسیده اما فکر میکردم که لااقل باید در این رشته ها کاندید شده باشه اما در کمال تعجب دیدم که اینطور نیست واسم جالب بود که اگه این فیلم از نگاه اعضای اکادمی حتی لیاقت کاندید شدن رو نداشته پس چه فیلمهائی لیاقت کسب این عنوان رو داشتن؟ نتیجه این بررسی برای خودم بسیار جالب بود. اگر معیار مقایسه خودمان رو آرای داده شده از طریق سایت پایگاه اینترنتی فیلم قرار بدیم می بینیم که هیچکدوم از فیلمهای کاندید شده برای رشته بهترین فیلم به اندازه اسپارتاکوس بیننده نداشته حتی فیلم برگزیده آن سال یعنی آپارتمان هم تعداد بیینده هاش هفت هزار نفر از بیست هزار نفر اسپارتاکوس کمتره و دو فیلم دیگه (آلامو و المر گنتری) فقط دو هزار نفر و دو فیلم دیگه (پسران و عشاق و غروب کنندگان)زیر هزار نفر بیننده داشتن
اما اگر تعداد بیننده هر فیلم رو فقط متکی به حواشی و تبلیغات بدونیم(که به شخصه چنین چیزی رو برای این فیلمها صادق نمی دونم) و بخواهیم این فیلمها رو از نظر رائی که آوردن مقایسه کنیم می بینیم رای کسب شده توسط این فیلم فقط از فیلم برگزیده آن سال یعنی آپارتمان کمتره و از بقیهء آنها رای بهتری کسب کرده. البته از میان فیلمهای کاندید شده در رشته بهترین کارگردانی فیلمی وجود داره که در هر دو مقیاس بالا برتری محسوسی حتی نسبت به اسپارتاکوس داره آن فیلم هم فیلمی نیست جز روانی هیچکاک
حالا سوای اینکه آیا فیلمهای شایستهء دیگری هم در آن سال ساخته شده یا نه و اینکه قضاوت ما آدمهای این روزگار چقدر با قضاوت آدمهای پنجاه سال پیش فرق کرده به نظر میاد که نمی شه رو قضاوت دیگران نسبت به خوب یا بد بودن چیزی به این راحتیها حساب کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر